Τί είναι το "Τίς ο Λαλών", τί είναι οι "Βίοι Ακατάλληλοι"; Μπορούν να ονομαστούν διηγήματα; Να μπουν στην κατηγορία των αφηγήσεων του Παπαδιαμάντη, του Κονδυλάκη, του Βιζυηνού, ή και των πιο σύγχρονων ελλήνων διηγηματογράφων;
Του Τακόπουλου τα διηγήματα, -ας τα πούμε έτσι προς το παρόν- είναι περισσότερο σατιρικές ή χιουμοριστικές πολλές φορές ποιητικές "πικρές" μικρές ιστορίες, έλκουσαι την καταγωγή τους από τις λεγόμενες αγγλικά και αμερικανικά "short stories", ένα είδος με κάποιους κανόνες, ο αυστηρότερος των οποίων είναι, εκτός από την ύπαρξη χιούμορ, η συντομία και η απουσία παντός περιττού, δηλαδή μια απόλυτος οικονομία της γραφής, η οποία και αποτελεί το κυριότερο Κεφάλαιό της, όπως δεν θα έλεγε ο Άνταμ Σμιθ ή ο επίσης πολυγραφότατος Καρλ Μαρξ· και έχουν την τύχη να συνοδεύονται από τα σχέδια της Σοφίας Ζαραμπούκα, τόσο ταιριαστά όσο και τα σχέδια του James Thurber για τα δικά του short stories. [. . .] (Από την έκδοση)
(Κείμενο προλόγου προοριζόμενο για τα δύο βιβλία προς επανέκδοσιν, των διηγημάτων του Πάρι Τακόπουλου: "Τις ο Λαλών" και "Βίοι Ακατάλληλοι")
Πρόλογος
Κατόπιν πάλι δάκρυα
Και ημίν τοις φίλοις πένθος
Η αγάπη δίνει τον άρτο και τον οίνο
Εγγύηση για την αιωνιότητα
Ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
Και σβήστηκε η γραφή
Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ' τον έρωτα έρωτας
Κύριε, άνθρωποι απλοί
Πουλούσαμε υφάσματα
Ποιητής
Φίλτρο μετατροπής
Ω φιλτάτη πατρίς
Ω θαυμασία νήσος