Οι δύο τόμοι των Αντικριτικών, και ο προηγηθείς των Κριτικών, διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keeth Tya, ή τα πριν και μετά τη Βαβέλ, κείμενα του George Steier, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν «μεταροϊδιον» χιούμορ και πνεύμα τους.